دلتنگی یه جور انتظاره، منتظری و هیچ اتفاقی قرار نیست بیوفته.
الفهایی که مهربانانه جای خودشان را به واوها میدهند.
«جانم»هایی که به «جونم»ها تبدیل میشوند.
اینها قشنگترین جهش ژنتیکی کلماتاند.
ادما بهرحال رفتنین
حرفارو خیلی جدی نگیرین ضربش سنگین میشه فقط ...
دشمن خیلی قابل تحمل تر از دوست سیاست مداریه که یکی به میخ میزنه و یکی به نعل
دوستی ها تاریخ انقضا دارن. نه بخاطر اینکه آدمها بد باشن، بخاطر اینکه آدمهاعوض می شن.
امیدوارم انقدر سطح فکریتون بالا باشه که وقتی یکی میگه "دوست دارم" فک نکنی عاشقته, معمولن آدما همدیگرو دوست دارن, دلیلش میتونه انسانیت باشه
من زیر باران ایستاده ام و انتظار تورا می کشم. چتری هم روی سرم نیست، می خواهم قدم هایت را، با تعدادِ قطره های باران شماره کنم. راستی تو قبل از باران می رسی یا باران قبل از آمدن تو به پایان می رسد؟!
مرا که ملالی نیست، حتی اگر صد سال هم زیر این باران بدون چتر بمانم، نه از بوی گل های باران خورده خسته می شوم و نه از بوی خاکی که باران غبار را از روی آن ربوده است.
هروقت قاصدک برایت نغمه ی دلتنگی خواند و خواستی این فاصله ها را از میانمان برداری بیا، من تا آخرین قطره ی باران منتظرت می مانم.
هیچوقت از ادمهای جدید توی زندگیت به خاطر ادم های بد گذشته ات انتقام نگیر...